السلام علیک یا صاحب الزمان (عج)
 
قالب وبلاگ

خدای بزرگ نه از نماز خواندن ما سود می برد بی نمازی ما به او زیان می رساند. اگر بخوانیم خودمان به پاکی جان و صفای روح و دوری از پلیدی ها می رسیم.اگر به نماز بی اعتنا باشیم ، محروم شدن از برکات و آثار معنوی  و اجتماعی آن، دامنگیر خودمان خواهد شد و در آخرت هم به خاطر ناسپاسی و دروری از خدا و آلوده شدن به فساد ها کیفر خواهیم دید.
وقتی کمال و سعادت ما در «بندگی خدا»ست ، این بندگی و عبادت در «نماز» و انجام فریضه الهی  آشکار می شود . پس نماز ، همان عبودیت و پرستش و راز ونیاز  به درگاه  آفریدگار است ، و توجه به او و نعمت های اوست که روزی چند مرتبه انجام می گیرد.
این عبادت ، ما را همواره به یاد خدا می اندازد ، و یاد خدا ما را از پستی و ستم و گناه و فساد، باز می دارد.
آنکه بنده خدا باشد ، دیگر اسیر شیطان و برده هوا و هوس نمی شود. آنکه با انجام نماز ، فرمان خدا را گردن می نهد و تسلیم می شود، دیگر در برابر طاغوت ها و قدرت های شیطانی تسلیم نخواهد شد.
نماز می خوانیم، تا یاد خدا در طول شبانه روز و در همه عمر ، در دل ما زنده باشد و توجه به خدا ، ما را به یاد او بیاندازد ، چرا که «بنده»ایم و او صاحب و رب و سرپرست ماست ، و هیچ بنده ای نباید برخلاف میل و خواسته و فرمان خداوند رفتار کند. قرآن کریم دستور می دهد:
«وَ اَقِمِ الصَّلاةَ لِذِکری»(1) (به یادمن ، نماز بر پا بدار)
در آیه دیگر می خوانیم:
«اِنَّ الصَّلاةَ تَنهی عَنِ الفَحشاءِ و المُنکَرِ»(2)(نماز ، از کارهای زشت و ناپسند ،باز می دارد)
 پس«چگونه» باید نماز خواند؟
 گرچه هرکاری که خضوع و توجه و بندگی ما را نسبت به آفریدگار مهربان برساند ، می تواند شکلی از عبادت به حساب آید .اما چون او پروردگار و مربی ماست ، و ما فرمانبردار و بنده اوییم ، پس در این هم که چگونه  و با کدام عمل و کدام کلام ، او را بپرستیم و به درگاهش اظهار بندگی کنیم ، خود او هر طور که بپسندد و هر فرمانی که بدهد ، برای ما لازم الاجراء است.
نماز به صورتی که می خوانیم ، خواسته خداوند است و فرموده پیامبر اوست. اگر بنده خالص باشیم ، باید بی چون و چرا و بی کم و زیاد به هرچه در دین و دستور های فقهی آمده عمل کنیم تا این عبادت ، ما را به خدا نزدیک کند.
 طبق آنچه خداوند و پیامبر و امامان فرموده اند ، عبادت و نماز ما باید:
 1ـ آگاهانه باشد.
عبادت های کورکورانه و بی فکر و تعقل ، ارزش و ثواب هم ندارد . یعنی انسان باید در نماز ، توجه به خدا و مهنای عبادت و جملات  و ذکرها و دعاها داشته باشد و بداند در مقابل چه کسی ایستاده و چه می گوید.
 پیامبر اسلام (ص)فرموده است :
دو رکعت نماز با توجه ، بهتر از شب زنده داری غافلانه است.(3)
2ـ عاشقانه باشد.
نمازی که از روی تنبلی ، بی حالی و سستی باشد اثر ندارد . نمازگزار باید محبت خدا را در دل داشته باشد و با عشق و علاقه به خدایی که به او آن همه نعمت و رحمت عطا کرده نماز بخواند و آن را به شکرانه مهربانی های خدا ، از روی شور و شوق انجام دهد.
رسول خدا (ص) ، نماز را نور چشم خود می دانست . آن حضرت فرموده است : کسی که صدای اذان را بشنود و بی تفاوت بماند ، جفا کرده است . (4)شوق به عبادت و نماز ، باید چنان باشد که با شنیدن دعوت به نماز ، هرکاری را رها کند و به سوی نماز و ملاقات و گفت وگو با خدای جهان بشتابد.
3ـ خالصانه باشد.
به دستور قرآن کریم ، دین و کارهای دینی باید خالص و برای خدا باشد و نیت و هدف غیر خدایی در آن ها راه نیابد:
«وَ ما اُمِروا اِلاّ لِیَعبُدوا اللهَ مُخلِصینَ لَهُ الدّینَ»(5)(بهآنان دستور داده نشد مگر آنکه خدا را بندگی کنند و دین را برای او خالص نمایند.)
ریا کاری نوعی شرک است و کار را از ارزش می اندازد.خداوند هم نمازی را که برای غیر خدا و برای جلب توجه دیگران و برای فریب مردم باشد ، نمی پذیرد و به آن پاداش نمی دهد.
عبادت بدون اخلاص ، همچون جسم بدون جان است . روح نماز ، خلوص آن است .
4ـ خاشعانه باشد.
 بعضی در نماز ، حواس شان پرت است ، با سر و دست و لباس خود بازی می کنند ، به این طرف و آن طرف نگاه می کنند ، هم نماز می خوانند و هم به حرف های دیگران گوش می دهند ، آرامش بدنی و توجه قلبی ندارند. این ها همه نشانه آن است که در نمازشان ، خضوع و خشوع نیست .
خاشع بودن در نماز، آن است که نمازگزار ، دلش با خدا و توجهش به آفریدگار باشد ، آرامش بدنی داشته باشد ، و واقعا خود را در برابر خدایی که از هر شخصیتی و مقامی برتر و از هر قدرتمندی تواناتر است ، حس کند.
 
در حدیث آمده است:
«اُعبُدِ اللهَ کَاَنَّکَ تَراهُ»(6)(خدا را چنان عبادت کن که گویی او را می بینی!)
اگر این حالت را داشتید ، به مرحله ای رسیده اید که خداوند از آنان به «مومنان رستگار» یاد می کند و یکی از صفات شان را چنین می داند:
«اَلَّذینَ هُم فی صَلاتِهمِ خاشِعوُنَ»(7)(آنانکه در نمازشان خشوع دارند.)
با این اوصافی که برای نماز خدا پسندانه گفته شد ، وقتی انسان ، نماز و نیایش پیامبران و امامان و انسان های پاک و والا را نگاه می کند و آن را با نماز خود مقایسه می نماید ، از خود و نمازش شرمنده می شود.
کاش نمازی بخوانیم که خدا بپسندد و بپذیرد ... و اجر بزرگ برای آن عطا کند.
نماز باید همیشه و مرتّب خواند، که سهل انگاری در امر نماز و بی اعتنایی کردن و گاهی خواندن و گاهی نخواندن آن گناه است
--------------------------------------------------------------------------------
1-سوره طه آیه 14
2- سوره عنکبوت آیه 45
3-بحارالنوار ، ج 84 ص 259
4-نهج الفصاحه - سخن 132
5-سوره بینه آیه 5
6-مصباح الشریعه ص 8
7-سوره مومنون آیه


[ یکشنبه 91/11/1 ] [ 9:28 عصر ] [ علیرضا مهدوی ] [ نظرات () ]
.: Weblog Themes By WeblogSkin :.
درباره وبلاگ

موضوعات وب
امکانات وب


بازدید امروز: 59
بازدید دیروز: 55
کل بازدیدها: 201309
عمارنامه : نجوای دیجیتال بصیرت با دیدگان شما AmmarName.ir