" طلاییه، فکه، شلمچه، بستان، تنگه چزابه و بسیاری مناطق دیگر، دست‌های مهربان علی محمودوند را حس کرده بودند که آرام آرام خاک‌ها را پس می‌زد و زمین را نوازش می‌کرد. علی محمودوند صدفی بود برای گوهر وجود شهیدان. خاک‌ها را به آرامی کنار می‌زد تا پیکر دیگری را برای بازگشت تفحص کند. الا ای مردم شهر آیا این زمینی اهل آسمان را می‌شناسید؟ "                               

 " شهید علی (امیر) محمودوند به سال 1343 در روز هفدهم صفر در تهران به دنیا آمد. علی تابستان سال 1361 همزمان با شروع عملیات رمضان در هفده سالگی به جبهه رفت و کارش را در گردان تخریب لشگر 27 محمدرسول‌الله (ص) آغاز کرد، در عملیات والفجر مقدماتی همراه گردان حنظله به منطقه فکه رفت و از ناحیه دست مجروح شد. در عملیات والفجر 8 برای همیشه پایش را از دست داد و با وجود 70 درصد جانبازی (شیمیایی، موجی، قطع پا و 25 ساچمه در دست) باز هم جبهه را رها نکرد.فرمانده دلیر گروه تفحص لشگر27 محمدرسول‌الله (ص) سرانجام در تاریخ 22 / 11 / 1379 در منطقه فکه بر اثر انفجار مین به جرگه شاهدان پیوست و پیکر پاکش را در قطعه 27 بهشت‌ زهرا طبق وصیتش به خاک سپردند.

جملات زیر سخنانی است از شهید که می‌گوید:

«چهار ساله که برای تفحص می‌آم. حقیقتش من فقط به خاطر امر رهبرم اومدم. به خاطر این که ایشون فرمودند تفحص باید انجام شود و پیکر شهدا از منطقه خارج شوند ما وارد منطقه می‌شویم و تا موقعی هم که ایشون صلاح ببینند که در منطقه کار کنیم، کار می‌کنیم و از این هم که شهید بشیم و یا روی مین بریم، پامون قطع بشه، هیچ واهمه‌ای نداریم. والسلام علیکم و الرحمه الله»

روحش شاد