خدایا به من بنمایان آن جمال رشید، و چهره ستوده را و با نگاهی از من به او، دیده ام را نورانی کن و در گشایش امرش تعجیل فرما و خروجش (از غیبت) را آسان گردان، راه او را وسعت بخش و مرا به راهش درآور
« قسمتی از دعای عهد »

سلام بر چشم خدا
آن دم که با خدا نجوا می کند و آنگاه که قطرات اشک بر گونه ی مبارکش بوسه می زنند
مولا جان :
هر چند آمدنت حتمی است ، من اما در هراس نبودن خویشم ...
کاش نسیم، عطر نفسهایت را به غربتم برساند.
تو را ای گل همیشه بهار سلام میگویم و باز چشم میدوزم به راه آمدنت ...
ولی شرمساریم از انتظار ...
بـــرای آمـــدنت انتــظار کافـــی نیست
دعــا و اشــک و دل بیقــرار کافــی نیست
خودت دعایی کن ای نازنین که برگردی
دعای این همه چشم انتظار کافی نیست